blue dino

blue dino

woensdag 12 januari 2011

Death of a monster

Spinosaurus aegyptiacus is een vleesetende theropode dinosauriër, behorend tot de Spinosauroidea, die tijdens het midden van het Krijt leefde in het gebied van het huidige Egypte. Spinosaurus is het grootste bekende landroofdier uit de wereldgeschiedenis.
Spinosaurus werd in 1912 ontdekt en in 1915 benoemd. Maar een gedeelte van het skelet is bekend, zodat we niet precies weten hoe het dier eruit zag. Wel is duidelijk dat de schedel leek op die van een krokodil en geschikt was om kleinere prooien stevig vast te grijpen. Op de rug stond een enorm rugzeil. De wetenschappers zijn het er niet over eens waarvoor dat zeil diende, of Spinosaurus vissen of landdieren at en hoe groot hij kon worden.

Spino is de James Dean onder de dino’s. Eigenlijk was hij er maar heel eventjes. Hij was amper ontstaan of de wereld rekende al met hem af.

Wat met die kam? Een prachtige constructiefout? Het monster der monsters was eigenlijk heel gevoelig en dat was niet geheim. Een “zeil” van 2 meter hoog, vier meter lang. Het valt nogal op. Op een dag wordt je erop gepakt, Spino. Are you the practical joke of evolution?

Nu is een legendarische held pas geschikt voor tienerposters en postkaarten als hij dood is, ( dus nooit oud geworden), als het aannemelijk kan zijn dat hij bij leven gevaarlijk was, onbegrepen, woest aantrekkelijk en vooral onpeilbaar. Er zijn raadsels en we zullen nooit meer antwoorden krijgen.

De paar botten waar de informatie die we over Spino hebben uit is gedestilleerd zijn verloren gegaan in het bombardement op Munchen in 1944, zo ook zijn onderzoekers, die hebben het loodje gelegd aan het Oostfront. Er is nog een Marrokaans neefje gevonden, die is anders, meer een patser, een nog hogere kam. Maar Spino heeft her en der wat kaken nagelaten en een paar van zijn prachtige, beslist onhandige rugwervels. Eigenlijk kunnen we niet weten wat voor benen hij had. Er wordt een hoop aangenomen.

Wetenschappelijk gefundeerd maar toch” Wishfull thinking”. Als tienermeisjes die fantaseren wat ze met James Dean zouden gaan doen als hij hier en nu op het randje van hun bed zou zitten. James Dean zou nu 79 jaar oud zijn. Maar dat willen tienermeisjes niet horen. Ik kan me voorstellen dat er dingen zijn die paleontologen niet willen weten. Dus Spino heeft wielrenners dijen. Drie prachtige lange vingers en drie tenen aan iedere poot. Zijn hielgewricht is bijna even groot als zijn kniegewricht. Spino gaat elke ochtend naar de sportschool. Maar zijn staart is zo dik en gespierd dat er geen ruimte meer is voor een piemel. Sterker nog:  de dames en heren wetenschappers komen er niet uit waar dat ding precies moet hebben gezeten. Waarschijnlijk vrij hoog op de buik. En hoe hij “het’ zou hebben gedaan, ook de dames hadden een kam. En als de kam wordt geforceerd is het beest dood. Hoe heb je sex als het je een dwarslasie oplevert?

Ik heb er lang over nagedacht en ik denk dat het alleen maar zou kunnen als ze beiden geheel overeind zouden gaan staan. Als mensen. Ze zouden hun kin op elkaars schouder moeten leggen, hun poten tegen elkaars borstkas. Een romantisch intermezzo tot aan de vierde verdieping. Zonder kop, 13 meter hoog.
Waar diende die kam voor. Spino was een koudbloedige. Dus in beginsel werd gedacht dat hij het ding gebruikte om warmte af te staan, als ventilator. Maar nu blijkt dat hij hoogstwaarschijnlijk in en langs de rivier leefde. Het water zou voor verkoeling hebben gezorgd. Dan was het wellicht een zonnecel om hem op te warmen. Maar is dat nodig in Egypte?
                De kam was omlijst door een weefwerk van aderen en zenuwen. Zoals onze eigen ruggengraat. Spino kon blozen als geen ander, rode konen ter omvang van het fok van een BM. Maar wanneer deed hij dat? Wanneer hij boos was? Uit verlegenheid ten aanzien van een exemplaar van de andere sexe? Uit angst? ( ondenkbaar! Geen enkel beest wint de race van het bestaan als hij zich te direct en duidelijk uitspreekt ten aanzien van zijn angsten)

En wij weten nog steeds dat we niet zo veel weten.

Spino is de James Dean onder de monsters. Onverklaarbaar gevoelig en kwetsbaar. Uiteindelijk toch niet goed uitgerust om te leven. Aantrekkelijk en elegant maar toch een roofdier en “cool” in de breedste zin van het woord. Er is niets romantisch aan hem bewezen, zoals James Dean ook nauwelijks vriendinnetjes had. Maar  je kunt alles aan hem ophangen want hij is hartstikke dood. Al zou hij dat niet zijn, hij heeft de capaciteit niet om wie dan ook tegen te spreken.

Hij staat naast me en kijkt me aan alsof hij me vraagt: “Weet je het zeker?”.  De Spino van Sleich kijkt verbaast en vertwijfeld, niet eens zo woest. Dat doet T-rex wel en Gigantosaurus. Spino kijkt de kat uit de boom. Zijn kam is bleek-roze, hij is relaxt. Ik ga hem bouwen.






1 opmerking: