blue dino

blue dino

donderdag 3 november 2011

deel 2: Notulen uit NL.

#1. Wij zijn zeer tevreden over het verloop van het proces nu we kunnen concluderen dat wij, ook de afgelopen 3 maanden, hebben weten te voorkomen dat dit project ergens over gaat.

#2. Uit het haalbaarheidsonderzoek is gebleken dat de factoren die bijdragen aan het behalen van de doelen op grond van beleidsmatige speerpunten idealiter op onafhankelijke basis in kaart moeten worden gebracht  om te voorkomen dat diverse beleidsterreinen elkaar gaan overlappen en daardoor [nog meer] ruis in de interne communicatie optreed. Daarom is besloten dat de haalbaarheidsfactoren niet met elkaar in relatie kunnen worden gebracht waardoor wij dus ook nooit zullen weten of hetgeen we van plan zijn daadwerkelijk haalbaar is. Of dit van invloed zal zijn op de haalbaarheid van het project zal in het volgende overleg worden geagendeerd.

#3. Wij moeten concluderen dat het concept daadwerkelijk alle speerpunten die van belang zijn dekt en ook een reële en daadkrachtige geformuleerde uitwerking behelst. Gezien de opzet van het project kan daarmee het behalen van de doelen binnen 8 maanden zijn gerealiseerd. Omdat wij echter bij opstart van het project hebben geformuleerd een tijdslijn van 4 jaar in acht te nemen voor de realisatie van de gestelde doelen, achten wij het momenteel niet opportuun dit concept op korte termijn verder uit te werken. Wel wordt gekeken of de opzet in basis geschikt zou zijn om te onderzoeken wanneer,  na afloop van de gestelde projectperiode, er nog geen wenselijke resultaten zijn bereikt het gunstig kan zijn om met een afgeslankte versie van het geleverde plan toch enkele speerpunten te behalen in een nader te formuleren follow-up.

#4. Om tot een slanke en flexibele organisatie te komen is het van wezenlijk belang dat er harde maatregelen worden genomen en de doelstellingen aan absolute, te behalen, resultaten worden gekoppeld. Ten einde de organisatie wendbaar te maken en in te kunnen spelen op de toekomstprognoses die in een later stadium in kaart worden gebracht is daarom besloten vooral pro-actief op de situatie te reageren en dus nu links en rechts maar wat mensen te ontslaan. Indien wij deze, impopulaire doch noodzakelijke maatregel achterwege laten bekrachtigen wij het beeld dat wij feitelijk niet weten waar we mee bezig zijn en dat moet ten alle tijde voorkomen worden.

# 5. Uit een breed uitgezette enquête onder 30 mensen is gebleken dat de consument vind dat ons imago aan slijtage onderhevig is en de kwaliteit van onze producten minder is geworden. Deze resultaten zijn zorgwekkend en vragen om een onmiddellijke respons vanuit alle departementen van onze onderneming. Daarom is nu besloten de marge’s op onze producten te verhogen, de prijs te verlagen en de afdeling innovatie per onmiddellijke ingang op te heffen. De middelen die hieruit vrij komen zullen in een grootschalige promotiecampagne worden geïnvesteerd. Met deze ingreep  kunnen wij onze doelgroep effectief duidelijk maken dat we niet van dit soort enquette-uitslagen gediend zijn.

# 6. Er is ons ter ore gekomen dat sommige werknemers en ook enige cliënten problemen ondervinden in de communicatielijnen binnen onze onderneming. Klaarblijkelijk is er een uitdaging in eenvoudige handelingen zoals het overdragen van dossiers, informeren van collega’s en wordt met enige regelmaat de cliënt gevraagd om de informatie die feitelijk vanuit ons bedrijf geleverd moet worden. Het is pijnlijk duidelijk dat de oorzaak van dit probleem ligt in de kwantiteit en de kwaliteit van de informatie zelf en de administratieve druk die het verwerken van al deze informatie veroorzaakt. Daarom is het wenselijk om tot informatie –reductie te komen. Om dit goed binnen onze bedrijfsvoering te kunnen implementeren zullen wij op alle niveaus deel gaan nemen aan de cursus” Less is More” waarin aandacht wordt besteed aan mail-reductie, gespreks-reductie en overleg reductie. Er is, naar ons oordeel, een scheefgroei binnen onze bedrijfscultuur van kracht. Zeer onjuist wordt gedacht dat wij binnen het stramien van onze werkroosters en de beschikbaarheid van zowel onze werknemers als de diverse managementorganen toch ten alle tijde beschikbaar moeten zijn voor tekst en uitleg, zowel intern als extern. Soms wordt ook gepretendeerd dat de te leveren tekst en uitleg inhoudelijk steekhoudend zou moeten zijn. Niet alleen is dit lekken van informatie onwenselijk, het is ook volstrekt onhaalbaar in het functionerende grit van beschikbaarheid van onze werknemers en al helemaal in perspectief van onze managers. De cursus “Less is More” heeft een brede opzet en leert ons dat ook wij niet alles hoeven te weten en dat onze cliënten feitelijk niet geholpen zijn met informatie. De module “ Zeggen dat jij het ook niet weet” is een verplichte workshop voor iedereen. In de komende maanden kunnen er controlegesprekken plaats vinden waarbij wij van buitenaf worden getoetst op het effectief reduceren van de informatiestroom. Deze zijn onaangekondigd en worden incognito gevoerd. Langs deze weg willen wij al onze werknemers er aan herinneren dat in onze arbeidscontracten een geheimhoudingsclausule is opgenomen die breed van toepassing is en waar de komende tijd meer op gelet zal worden.

maandag 28 februari 2011

Off the wall

Maar je kan ook direct op de muur schilderen, als je dat wilt...

En dus doe ik dat. Omdat ik dat best wel eens wil doen. Omdat ik toch al in een drive van overmoedige productie zit. Ach wel ja....waarom ook niet.

En dan mislukt het hopeloos.

Want: watspassiert? Compositie was al te statisch. Ik blijf naar achteren en naar voren lopen en eigenlijk zie ik nooit echt wat ik doe. Licht, donker, diepte technieken die schilders hebben, heb ik niet, niet sterk genoeg ontwikkeld. Kan nog komen maar ontbreekt nu. Krijg het "vlees" niet actief en hoe meer verf ik tegen de muur smeer, hoe platter het lijkt te worden. Ik ben meer een pen & inkt typje. Dat is nu wel duidelijk.

Maar hulp was onderweg. De tweede dag dat ik er aan werkte heb ik mijn zoon uitgenodigd mee te doen. Hij snapte het helemaal. De fun of it... En dan wordt het een graffiti. Een grotschildering.

Een toeschouwer vraagt mij: Wordt hij niet bang van die gruwelijke monsters? Ik zeg: Vraag het hem zelf. Jarko moet breed lachen. Aanschouw de schittering van een (nog) niet opgevoed mens. De ongeconditioneerde verbeeldingskracht zonder symbolisme, zonder associatie of opinie. Monsters zijn er om mee te spelen, grrrrr. En als u daar bang voor bent, meneer, is dat best wel zielig voor u.

Ik weet dat hij straks, over een aantal jaar, deze capaciteit verliest. Hij zal worden opgevoed. Daar werk ik, met z'n vader, hard aan. Er komt een dag dat ook hij bang wordt voor alles wat los en vast zit. Hoort er bij... Maar vooralsnog mag en kan hij met de botten en kwasten spelen. En ergens geloof ik dat, wanneer de beschaving inzet, hij het zich weet te herinneren en diep van binnen snapt dat hij eigenlijk sterker is dan die angst.





zaterdag 26 februari 2011

The Beastly Bombing [snapshots of a party]

Een redelijk exclusief feestje waar mensen en monsters elkaar tegen komen. Let wel, je weet nooit in welke hoedanigheid wie of wat de ruimte betreed of verlaat. Als de avond vordert worden de dingen diffuus. Het is een vreetfestijn. Schrik niet als je de volgende ochtend ontdekt dat er happen uit je zijn gekauwd. Kan gebeuren. Groeit wel weer aan. Je weet ook niet zeker of iedereen het wel overleefd heeft. Daar ga je ook niet meer achter komen.
                Maar een goed feest was het zeker! Want alles was er. Het kwam en het ging, snel en vaag. Zweepslagen, kwijl, hoefgetrappel, felle grommen, hoongelach. Maar ook zachtmoedigheid, overgave, hier en daar iets wat lijkt op begrip en op het juiste moment, op de juiste plaats, iemand die in een krachtige oogopslag weet te communiceren net zo verdwaald te zijn als jij zelf. Iemand met een keelontsteking, kon niet praten, alleen maar kijken, vinden, willen, moeten, proberen iets duidelijk te maken. Geen idee wie dat was…. Kan best dezelfde zijn geweest die die happen heeft genomen, eerder of later. Everybody is Dr. Jackell & Mr. Hide.
                Een paar dagen later teken ik het op en eindelijk ben ik daar waar ik wil zijn. Dat wat die beesten zeggen over ons. Waarom ze overal nog zijn. Het begrip “beestachtigheid” kan gemakshalve worden omgedraaid. Want we gebruiken dat woord vooral om dingen te omschrijven die alleen mensen doen.

What kind of creature did you think you where, anyway?































dinsdag 8 februari 2011

Kleedje

1ste patroonontwerp. "To contain" : selectief verlangen. Wel de huid, niet de botten. Vraag: Mag ik van u, van het geheel, enkel deze paar onderdelen? Kunt u er voor zorgen dat het wel slikt maar niet bijt? Kan ik dat ook bewusteloos krijgen maar nog niet dood?